پارکت ها صفحات نازک چوبی و لایه های مسطحی هستند که برای کاور کردن سطح زمین استفاده می شوند. از پارکت ها برای پوشاندن کف منازل، ساختمان ها، مکان های تجاری و فروشگاه ها استفاده می شود. از چوب درختان متفاوتی از جمله بلوط، کاج، افرا، بامبو و زبان گنجشک برای ساخت پارکت استفاده می شود. نصب این صفحات چوبی توسط نصاب است. پارکت ها به دلیل زیبایی که دارند به سرعت در بین افراد محبوب شده اند.

تاریخچه پارکت

در اواخر دهه 1600 زمانی که در خانه های معمولی کف زمین از بتون و در خانه های ثروتمندان از سنگ های مرمر بود نوعی جدید از کف سازی در ورسای فرانسه معرفی شد. در ابتدا این نوع کف سازی جهت مقابله با سرما بود که نقش عایق را ایجاد می کرد. شکل های پارکت در ابتدا مربع، مستطیل، لوزی و سه گوش بود همچنین آثاری از ستارگان و خورشید نیز روی قطعات دیده می شد. استفاده از این نوع کفپوش در آن زمان فقط مخصوص افراد ثروتمند بود. اولین کارخانه پارکت سازی در سال 1339 در سوئیس افتتاح شد؛ این کارخانه با استفاده از درختان جنگل های گرگان و گنبد ایران بهترین محصولات را به بازار عرضه کرد.

ویژگی های پارکت

1. تنوع رنگ
2. دوستدار محیط زیست
3. زیبایی
4. قابلیت تعویض
5. دوام

اجزا تشکیل دهنده پارکت

سطح اول از جنس سرامیک کاغذی است و تا حدودی ضد آب است. این سطح ارزان ترین قسمت محصول است که رنگبندی متفاوتی دارد. سطح دوم آن که در واقع مغز محصول است معمولا به نوع MDF و یا HDF است که این لایه ضد آب نیست. سطح سوم که به لایه های کاغذ دکوراتیو معروف بوده در واقع ظاهر اصلی است. قیمت و جنس این لایه در تمام پارکت ها یکسان است. سطح چهارم لایه ایی که از پلی اورتان ساخته شده و خاصیت ضد خش و ضد آب دارد همچنین این سطح در مقابل حرارت (البته حرارت ضعیف) نمی سوزد.